Dat
was me een commotie op de Pieter Zandt
Scholengemeenschap. In de strijd tegen de overvloed van commerciële
agenda’s waar niet veel goeds van te verwachten was, werd er een eigen agenda
ontworpen en gedrukt. Helaas bleek bij een afbeelding op de voorpagina een
persoon te staan met een t-shirt waarop het vredesteken stond.
Dat
vredesteken bleek, althans dat vonden veel ouders, niet zo onschuldig en
vredelievend te zijn als men het vanuit een bepaalde christelijke traditie
beschouwt. De leerlingen keken ervan op.
Het
vredesteken is een symbool dat in 1958 is ontworpen door de Britse ontwerper en
kunstenaar Gerald Holtom. Hij deed dit in opdracht van de vredesbeweging, die
een campagne voerde voor ontwapening van kernwapens.
Het
symbool is afgeleid van het "Semaphore Flag Signalling System". De
verticale streep is "D" voor "Disarmament" (= ontwapening)
en de twee schuine strepen naar beide zijden zijn "N" voor
"Nuclear" (= nucleair), "U" voor "Unilateral" (=
eenzijdig). (http://www.christipedia.nl/Artikelen/V/Vredesteken)
Een
duidelijke en eenduidige symbooltaal. Zouden
er ooit mensen die het vredesteken als symbool droegen en dragen hebben vermoed
hebben dat er gelijkvormige symbolen zijn met een hele andere betekenis, ja,
zouden ze die andere betekenis hebben willen uitdragen met het zich sieren met
het vredesteken?
Het
teken dat door Holtom gestileerd en ontworpen werd is in vrijwel dezelfde vorm namelijk al van
veel oudere datum. Het symbool in de
cirkel is de omgekeerde Algiz rune. Algiz staat bij velen voor het leven, de
omgekeerde Algiz voor de dood.
In
de moderne tijd wordt deze Yr-rune als de doodsrune gebruikt. Bij nazi's werd
en wordt de Yr-rune als alternatief gebruikt voor het christelijke kruis.
In
de tijd van de Romeinse keizer Nero zou eenzelfde symbool gestaan hebben voor
een symbool van Christenvervolging: een omgekeerd kruis met gebroken zijarmen.
Er is trouwens een legende die gewag maakt van de dood van de apostel Petrus in
Rome aan een omgekeerd kruis
Het
kruis zelf was ook al voor de komst van Christus gebruikt als symbool, in voorchristelijke zowel als in
niet-christelijke culturen Het kruis kan wat dit betreft in verband gebracht worden met natuuraanbidding en heidense seksriten.
In
de eerste eeuwen Christendom kwam het kruis niet voor als christelijk symbool.
Pas in de 4e eeuw werd het door de tot het Christendom bekeerde
keizer Constantijn als symbool ingevoerd, misschien wel om het de heidenen
gemakkelijker te maken om zich in Christendom te herkennen. Jehova’s getuigen
houden vol dat Jezus niet aan een kruis maar aan een paal (stau′ros) stierf.
Je
krijgt zo een beetje de indruk dat het kruis misschien ook een soort van
geuzen-symbool is geweest voor de christenen uit de tijd van Constantijn: het
vervolgingssymbool werd een andere vorm en betekenis gegeven.
Het
geven van een nieuwe inhoud aan een oud symbool, het overnemen van een symbool
en het laten verkeren in zijn tegendeel, is ook niets nieuws.
Het
verhaal van het “binnenhalen” van het kruissymbool lijkt namelijk op de manier
waarop ook het Kerstfeest en het Paasfeest, zeker qua datum, in het Christendom geïntegreerd zijn. De
heidense kerstboom heeft zijn plaats inmiddels zonder veel verdere discussie
verworven in de westerse christelijke traditie. Ook licht en vuur kregen in het
Christelijke geloof een nieuwe betekenis.
Het
verhaal over de Pieter Zandt Scholengemeenschap,
en de heftigheid van de ouders van de leerlingen, doet me een beetje denken aan
hypes die ik mee maakte toen ik in de Noordoost Polder werkte. Vanuit Urk
werden er ineens stencils verspreid waarin de symbolen op de pakken waspoeder
van Procter & Gamble, en op een gegeven moment ook het Marlboro-symbool,
aan de kaak werden gesteld. Die waren niet alleen van heidense oorsprong, de
diepere achtergrond en bedoeling waren nog verontrustender. De producenten
stonden in dienst van de Satan, gebruik van hun producten met de verderfelijke
symbolen stelde je onder kwade invloeden. Je deed en betaalde mee aan het werk van de Duivel.
Het ging geloof ik zo ver dat huisvrouwen de supermarkten in togen om deze producten te verwijderen.
Het ging geloof ik zo ver dat huisvrouwen de supermarkten in togen om deze producten te verwijderen.
Of
de Urker kerken zelf ook meedeed aan deze hype weet ik niet meer, maar de
olievlek die zich ineens over Urk en de polder verspreidde leek een beetje op
de latere hoaxen die in de beginjaren van het e-mailverkeer rondgingen, soms
met de meest ongeloofwaardige broodje-aap-verhalen.
Uiteindelijk
is alles weer tot rust gekomen, Procter and Gamble en Marlboro bleken in het
geheel geen duivelse banden te hebben, het waren eerbare bedrijven, geleid door
zich van geen kwaad bewuste christenmensen.
Ja,
en over symbolen en hun betekenis in een bepaalde context gesproken: 666 is het
teken van het beest, het getal van de antichrist. Het getal zal dus ook niet
prijken in of op de agenda’s van de Pieter Zandt Scholengemeenschap. Maar met
een andere betekenis staat het getal 666 in boeken die op het Pieter Zandt hoog
in aanzien staan: de Bijbel telt namelijk meestal nog veel meer (genummerde)
pagina’s. Deze geschriften worden niet vernietigd omdat er 666 in staat, want
als pagina aanduiding is de Bijbelse betekenis ervan ontkracht.
Op
het moment dat ik dit schrijf is de Vredesweek 2013 aanstaande. Daaraan doen
ook veel kerken mee, zowel via de Raad van Kerken Nederland als via de
Evangelische Alliantie. Het gewraakte vredesteken voert daarbij niet de boventoon
maar is wel aanwezig en het idee erachter, door Holtom verbeeld, zeker.
Misschien
kan de Pieter Zandt Scholengemeenschap de ouders van haar leerlingen uitleggen
waar het vredesteken voor de mensen die dat symbool ook deze dagen voeren voor
hen wel voor staat en zich vervolgens voegen in de initiatieven die vele
scholen in België nemen: het vormen van het vredesteken met de leerlingen als
één van de manieren om aandacht te geven aan de Vredesweek en Vrede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten